قسمتی از وصیت نامه شهید شوشتری
نورعلی شوشتری در سال ۱۳۲۷ در روستای ینگجه بخش سرولایت نیشابور چشم بر جهان گشود. او در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در جبههٔ خوزستان بود و از خاک میهن دفاع می کرد.
فرماندهی لشکر ۵ قرارگاه نجف، قرارگاه حمزه و جانشینی فرمانده نیروی زمینی سپاه بخشی از مسئولیتهای این سردار سرتیپ بود. وی از یکم فروردین سال ۱۳۸۸ با حفظ سمت، فرماندهی قرارگاه قدس زاهدان را برعهده گرفت و سعی داشت با تلاش فرهنگی و عمرانی به پیشرفت و همبستگی در استان سیستان و بلوچستان بپردازد.
او به کار فرهنگی و سازندگی اعتقاد داشت و برای این منطقه راه حل نظامی قائل نبود. حضور وی در کارهای فرهنگی باعث نزدیکی و همدلی عشایر و مردم بلوچستان با او شده بود به طوریکه تمام افرادی که از اوایل انقلاب با یکدیگر درگیر بودند و مشکلات داشتند و حتی قصد انتقام گیری از یکدیگر را در سر می پروراندند را دور هم جمع و نصیحت کرد و از آنها نسبت به یکدیگر رضایت گرفت و آنها اختلافات خود را کنار گذاشتند و دوستیهای جدید شکل گرفت.
وی در صبح یکشنبه ۲۶ مهر ۱۳۸۸ در همایش وحدت اقوام و مذاهب سیستان و بلوچستان که با شرکت عشایر بلوچ در منطقهٔ پیشین جریان داشت در انفجاری انتحاری به همراه برخی از فرماندهان سپاه و عشایر بلوچستان به شهادت رسید. در زیر قسمتی از وصیت نامه ایشان را آورده ایم که بسیار زیباست :
قسمتی از وصیت نامه سردار شهید نورعلی شوشتری
دیروز ازهرچه بود گذشتیم
امروزازهر چه بودیم گذشتیم
آنجا پشت خاکریز بودیم و اینجا در پناه میز
دیروزدنبال گمنامی بودیم و امروز مواظبیم ناممان گم نشود
جبهه بوی ایمان می داد و اینجا ایمانمان بومی دهد
آنجا بر درب اتاقمان می نوشتیم : یا حسین فرماندهی از آن توست
الان می نویسیم بدون هماهنگی وارد نشوید
الهی نصیرمان باش تا بصیر گردیم
بصیرمان کن تا ازمسیر برنگردیم
آزادمان کن تا اسیرنگردیم